Utrata autonomii: Konsekwencje i zapobieganie (3 narzędzia)

Podziel się z zaniepokojonymi bliskimi
2
(1)

Artykuł sprawdzony i zatwierdzony przez dr Ibtissama Boukas, lekarz specjalizujący się w medycynie rodzinnej

Wiemy, że wraz z wiekiem stajemy się coraz bardziej podatni na uzależnienia. A Utrata autonomii lub zależność może pojawiać się stopniowo lub wręcz przeciwnie, nagle. Czy odczuwasz jakieś zmiany w swoim codziennym życiu? Zastanawiasz się, czy to początek utraty autonomii? Aby pomóc Ci dotrzeć do sedna sprawy, w tym artykule zobaczymy wszystko, co wiąże się z utratą autonomii.

Utrata autonomii: definicja i przyczyny

Z definicji a Utrata autonomii skutkuje niezdolnością podmiotu do wykonywania pewnych codziennych czynności bez pomocy osoby trzeciej. W zależności od osoby utrata autonomii może mieć różny charakter i intensywność. Może też objawiać się inaczej u dwóch osób.

W niektórych A zależność może objawiać się niemożnością samodzielnego wstania z łóżka. W innych objawia się to problemami z pamięcią.

Większość przyczyn jest związana ze starością. Następnie osoba przedstawia zmiany kolejności:

  • fizyczny: takie jak niezdolność do wykonywania prostych ruchów, poruszania się itp. ;
  • psychiczny : jak zaburzenia myśli;
  • zarówno fizyczne, jak i psychiczne.

Są też tacy czynniki sprzyjające utracie autonomii.

Brak aktywności fizycznej

Utrzymanie regularnej aktywności fizycznej pozostaje niezbędne, nawet w podeszłym wieku. Ważne jest, aby znaleźć ekscytujące i motywujące hobby, takie jak joga lub nordic walking. Chociaż zaleca się kilka sesji tygodniowo, jedna sesja zazwyczaj wystarcza, aby utrzymać aktywność ciała.

Wypadki

W razie wypadku utrata autonomii jest często brutalna. Dzieje się tak zwłaszcza w przypadku nieodwracalnego uszkodzenia nerwów.

choroby

Istnieje wiele chorób, które mogą prowadzić do uzależnienia: choroba zwyrodnieniowa stawów, choroba Parkinsona czy inne choroby starcze. We wszystkich przypadkach utrata autonomii objawia się na ogół ograniczeniem fizycznych możliwości jednostki.

Komponent społeczno-ekonomiczny

Pewne sytuacje uniemożliwiają podmiotowi minimalizowanie lub przewidywanie utraty autonomii. Najbliższym przykładem jest brak środków finansowych na jak najszybsze urządzenie mieszkania podmiotu pierwsze oznaki uzależnienia, lub nawet wcześniej.

Jakie są konsekwencje i ewolucja utraty autonomii?

możemy zidentyfikować Konsekwencje utraty autonomii na znakach przedstawionych przez osoby uzależnione.

problemy motoryczne

Wykonanie odcisków ucha jest konieczne, abyśmy mogli stworzyć Twoje monitory zaburzenia równowagi to najczęstsze objawy utrata zdolności motorycznych u większości osób, które na nią cierpią. Tłumaczy się to spadkiem siły mięśniowej wraz z wiekiem. Zmniejszają się również zdolności motoryczne. W tej chwili ryzyko upadku jest maksymalne.

zła pamięć

Uzależnienie może również wpływać na pamięć. Konsekwencje są niebezpieczne, takie jak pominięcie leku lub nawet przyjęcie podwójnej dawki.

Zły nastrój

Nastrój osoby może się zmienić, gdy straci autonomię. Często widzimy więcej agresywności i uporu. Odwrotnie jest również możliwe w przypadku apatii (obojętności i niewrażliwości) i ciągłego zmęczenia.

Izolacja

Kiedy osoba jest świadoma utraty autonomii, ma tendencję do izolowania się. Izolacja społeczna jest poważną konsekwencją, ponieważ może prowadzić do depresji. Jest to rozwój, którego najbardziej się obawiamy.

Kilka sytuacji może zachęcić jednostkę do tej izolacji. Są to głównie:

  • niemożność utrzymania moczu;
  • utrata słuchu;
  • żałoba po dawnym życiu...

Należy również zauważyć, że wraz z wiekiem spowalnia się funkcjonowanie wszystkich układów organizmu. Wpływ na żywność jest szczególnie zauważalny. Czasami starsza osoba nie chce już jeść. A ewolucja jego ogólnego stanu zdrowia może być katastrofalna, jeśli obiekt jest niedożywiony.

Jakie rozwiązania wspierać osoby w sytuacji zależności?

Wyposażenie: przydatne przy pomocy osobom uzależnionym

Pomoce materialne są pierwszym rozwiązaniem w przypadku utraty samodzielności. Używany sprzęt różni się w zależności od zaburzenia prezentowanego przez osobę.

Na przykład dla tych, którzy mają problem z równowagą, pomocne mogą być laski i chodziki.

Aby ułatwić przeprowadzkę, rodzina może wezwać terapeutę zajęciowego. Jest specjalistą w zakresie adaptacji środowiska w obliczu zaburzenia. Celem jest zapobieganie ewentualnym wypadkom i upadkom.

W tym kontekście proponuje się różne zmiany:

  • stwórz sypialnię na jednym poziomie;
  • zaaranżuj łazienkę dla większego bezpieczeństwa: antypoślizgowe ściany i podłogi, optymalne oświetlenie, swobodny przepływ itp.

Dostępne są również akcesoria, takie jak krany, siedziska wannowe, pomoce do pończoch, otwieracze do puszek i inne ergonomiczne przybory.

Przebudowy można dokonać we wszystkich pokojach w domu. Zdalny system alarmowy może być również mądry, aby szybko uzyskać pomoc. Ponadto instytucje do tego celu są bardzo liczne.

Pomoc domowa

W razie potrzeby najbliższa rodzina może wezwać pomoc domową. Główną zaletą tej opcji jest to, że osoba starsza może pozostać w domu tak długo, jak to możliwe. Z najnowszych statystyk wynika, że ​​większość Francuzów nie chce przebywać w domach spokojnej starości.

Domowi pomocnicy zdrowotni mogą świadczyć różnorodne usługi, od robienia zakupów po przygotowywanie posiłków. Personel może również pomóc osobie w jedzeniu, odkurzaniu, kąpieli itp.

Fizjoterapia

Są „ usługi pielęgniarskie w domu » lub SSIAD, które pozwalają niesamodzielnym seniorom pozostać w domu. Ci ludzie często są przykuci do łóżka lub przykuci do krzeseł. W przypadku braku odpowiednich ćwiczeń istnieje duże ryzyko powstania odleżyn. Aby uniknąć tej komplikacji, zaleca się użycie a fizjoterapeuta Dom.

Jeśli starszy rodzic nie chce przebywać w placówce przez dłuższy czas, musimy wiedzieć, że istnieje infrastruktura w niepełnym wymiarze godzin. Mówimy o opiece dziennej. Seniorów można tam zabrać na fizjoterapię.

W przypadku choroba starcza jak choroba Alzheimera, kilka dni w tygodniu można spędzić w specjalistycznych usługach.

Istnieją inne rozwiązania społecznościowe dla tych, którzy ich potrzebują. To są :

  • Domy mieszkalne;
  • rezydencje dla seniorów;
  • domy opieki.

To są prawdziwe miejsca do życia. Każdy mieszkaniec ma swoją sypialnię. Organizowane są zajęcia dla ich dobrego samopoczucia i zdrowia.

Ponadto domy spokojnej starości organizują zbiorowe warsztaty dla swoich mieszkańców. Podczas gdy niektóre z tych zajęć mają na celu zachowanie pamięci, inne utrzymują funkcje mięśni za pomocą odpowiedniej do wieku gimnastyki.

Żałoba: psychologiczny aspekt utraty autonomii

Każda osoba inaczej reaguje na żałobę. Choć może się to wydawać niewiarygodne, utrata autonomii może przedstawiać się jako żałoba. To jak pożegnanie ze starym życiem.

A właściwie zaakceptować ta strata może być trudne. W obliczu tego możemy wyróżnić dwie osobowości.

Najbardziej odporne osobowości

Bardziej odpornym osobowościom łatwiej jest zacząć od nowa. Potrafią przezwyciężyć utratę autonomii i wynikający z niej smutek. Ci ludzie zawsze byli optymistami w swoim życiu.

Osobowości, które mają tendencję do depresji

Istnieje tak zwane „ja społeczne” i „ja samolubne”. Badani, którym nie udaje się ponownie zainwestować w nowe życie, pozostają na swoim „samolubnym ego”.

Depresja

Mieć do czynienia z Utrata autonomii jest zawsze źródłem niepokoju. Bez odpowiedniego wsparcia osoby w takiej sytuacji mogą popaść w depresję.

To prawdziwe cierpienie psychiczne. Znaki ostrzegawcze to:

  • niepokój;
  • amimie: podmiot wydaje się mieć cierpiącą twarz;
  • powolne i trudne gesty;
  • utrata zainteresowania lub uczucie znudzenia;
  • uczucie ciągłego zmęczenia;
  • utrata poczucia własnej wartości;
  • zaburzenia somatyczne: bezsenność, złe trawienie, utrata apetytu;
  • chcieć umrzeć...

Źródła

Czy ten artykuł był dla Ciebie pomocny?

Wyraź swoje uznanie dla artykułu

Ocena czytelników 2 / 5. Liczba głosów 1

Jeśli skorzystałeś z tego artykułu

Proszę podziel się nim ze swoimi bliskimi

Dziękujemy za twój powrót

Jak możemy ulepszyć artykuł?

Powrót do góry