La cruralgia jest potencjalnie upośledzającą patologią, która dotyka głównie osoby w wieku powyżej 50 lat. Zwykle objawia się ostrym bólem w przedniej części nogi. Zapalenie jednego z dwóch nerwów podudzi może trwać kilka tygodni, a nawet kilka miesięcy. Uspokaja się to samoistnie, ale w niektórych przypadkach powraca do punktu inwalidztwa pacjenta. Zajmiemy się tym artykułem.
Przejdź bezpośrednio do interesującej Cię sekcji
Niektóre pojęcia anatomiczne
Le nerw podudziowy, zwany także nerwem udowym, łączy mięśnie i skórę nóg z ośrodkowym układem nerwowym. Nerw ten, zarówno czuciowy, jak i motoryczny, odpowiada za odczucia w nodze. Pozwala również na zginanie-rozciąganie tego ostatniego.
Nerw podudzi zaczyna się na poziomie rdzeń kręgowy, w dolnej części pleców, między mięśniami biodrowym i lędźwiowym i rozciąga się wzdłuż mięśni kończyn dolnych: uda, kolana, kostki do wewnętrznej krawędzi stopy. Po ściśnięciu ból jest odczuwalny podczas całej podróży. Mówimy wtedy o cruralgii.
Cruralgia: krótkie przypomnienie
Cruralgia, zwana też „nerwobólem podudzi” to choroba, która pojawia się, gdy nerw podudzi jest uciskany przez różne potencjalne przyczyny, głównie krążki międzykręgowe. Nazywa się też „ Rwa kulszowa front” ze względu na podobieństwo objawów.
Różnica w przypadku rwy kulszowej polega w szczególności na umiejscowieniu dotkniętych korzeni. Cruralgia objawia się zapaleniem nerwu podudzi. Rzeczywiście, ból promieniuje przez cały czas trwania tego ostatniego, od miednicy do stopy.
Przyczyny tej choroby pozostają zróżnicowane. Może wystąpić po a przepuklina dysku, A zagęszczenie kręgów, infekcję lub nawet inne patologie, takie jak choroba zwyrodnieniowa odcinka lędźwiowego lub skolioza. Niemniej jednak cruralgia musi być pod opieką lekarza od pierwszych objawów, aby ograniczyć skutki. Ponadto w niektórych przypadkach konieczna jest operacja.
Aby dowiedzieć się więcej o tej patologii, kliknij na to zastaw.
Jakie powikłania mogą wystąpić po cruralgii?
Cruralgia może powodować ogólne złe samopoczucie, stąd znaczenie leczenia już przy pierwszych objawach. Oto możliwe komplikacje:
chroniczny ból w kończynach dolnych: cruralgia może powodować bardzo silny ból w dłuższej perspektywie. Jest to podobne do oparzenia lub porażenia prądem;
Zaburzenia wrażliwości: Osoba z cruralgią może odczuwać mrowienie, drętwienie i uczucie mrowienia. Może to prowadzić do częściowej lub całkowitej utraty czucia w obszarze ucisku nerwu podudzi;
paraliż: jest to najpoważniejsze powikłanie, które może wystąpić po cruralgii. Po pierwsze, osoba cierpiąca prawdopodobnie opisze to jako słabość do wykonywania ruchu. W dłuższej perspektywie prowadzi to do całkowitej niemożności poruszania dotkniętą chorobą częścią. Nazywa się to całkowitym deficytem motorycznym. Powrót do zdrowia jest możliwy, ale zależy od wielu czynników. Może powodować trwałe następstwa;
Utrata funkcji: Cruralgia często powoduje zaburzenia pęcherza i zwieraczy. Jest to osiągnięcie mięśni unerwiających krocze. Osoba dotknięta chorobą ma wyciek moczu lub nietrzymanie stolca. Zaawansowane przypadki objawiają się niewrażliwością krocza. Zaburzenia te są definiowane jako „ zespół ogona końskiego ". W takim przypadku wskazane jest jak najszybsze udanie się do lekarza, w przeciwnym razie wystąpią znaczne następstwa czynnościowe na całe życie.
Jak leczyć i zapobiegać tym powikłaniom?
Wskazane jest skonsultowanie się z lekarzem w celu ustalenia diagnozy przy pierwszych oznakach. Przeprowadzi badanie kliniczne, które będzie polegało na:
określić pochodzenie choroby;
ocenić możliwe konsekwencje, w szczególności w zakresie deficytu czuciowego lub motorycznego lub zaburzeń czynności pęcherza moczowego i zwieraczy;
poszukaj patologii, która może być z tym związana.
W tym celu zostanie przeprowadzona analiza statyki oraz sposobu chodzenia pacjenta. Następnie lekarz zbada plecy, aby stwierdzić, czy ta ostatnia wykazuje sztywność lub napięcie mięśniowe skierowane w stronę kości krzyżowej u źródła cruralgii. Następnie zostanie przeprowadzone badanie neurologiczne każdego z mięśni. Celem jest wyeliminowanie słabości, jeśli się pojawi.
Pacjent będzie musiał chodzić na palcach i próbować samodzielnie wstać z pozycji kucznej. Test można również przeprowadzić w domu w kontekście monitorowania. Jeśli chodzi o refleks, lekarz przystąpi do młotka.
Z kolei badane będą ramiona i dłonie, aby wyeliminować ryzyko uszkodzeń neurologicznych, najczęściej spowodowanych uciskiem rdzenia kręgowego w odcinku szyjnym. Na koniec zostanie przeprowadzone badanie bioder w celu ustalenia, czy jest to raczej zapalenie ścięgien mięśni, czy choroba zwyrodnieniowa stawów.
W niektórych przypadkach nadal konieczne jest wykonanie badania obrazowego w celu potwierdzenia rozpoznania. Zależy to w szczególności od prezentacji patologii, czyli np. od intensywności bólu lub towarzyszącego mu paraliżu.
Po postawieniu diagnozy lekarz może w pierwszej kolejności przepisać leki przeciwbólowe i przeciwzapalne w celu złagodzenia bólu. Następnie pacjent zostanie przekierowany na fizjoterapię w celu rozmiękczenia kręgosłupa, wzmocnienia pleców oraz przyjęcia odpowiednich pozycji.
Jeśli to się nie powiedzie, inne terapie, takie jak przyjmowanie produkty naturalne lub osteopatię można rozważyć. Opinia lekarza pozostaje jednak obowiązkowa.
Zalecana jest także regularna aktywność fizyczna w celu zapobiegania nawrotom choroby.
W najcięższych przypadkach możliwe są bardziej inwazyjne terapie, takie jak infiltracja rdzenia kortyzonem lub operacja. To ostatnie proponowane jest zwłaszcza wtedy, gdy cruralgii towarzyszy paraliż lub zaburzenia kontroli zwieraczy. Celem interwencji byłoby uwolnienie skompresowanego korzenia. Rodzaj operacji, którą należy wykonać, będzie zależał od przyczyny choroby. To może być:
Arotoki R.( Student medycyny i autor stron internetowych )
Nazywam się Arotoky i studiuję medycynę ludzką. Redaktor stron internetowych od ponad 5 lat, obecnie skupiam się na tematyce zdrowia i dobrego samopoczucia. Mam głębokie przekonanie, że swoimi wartościowymi artykułami mogę pomóc wielu osobom w łagodzeniu dolegliwości i lepszym samopoczuciu. Moim celem jest dzielenie się moją wiedzą na temat zdrowia z ogółem społeczeństwa poprzez pisanie w Internecie.
