Nieznany, tzw Choroba Forestiera jest jedną z najczęstszych postaci zapalenia stawów po chorobie zwyrodnieniowej stawów. Występuje u osób powyżej 60 roku życia i częściej występuje u mężczyzn niż u kobiet. Objawy zwykle charakteryzują się ból i sztywność w okolicy pleców, ale z różną intensywnością u różnych osób, co komplikuje diagnozę. Czasami odkrywa się ją późno.
Leczenie tej patologii jest czysto objawowe. Mają one jedynie na celu złagodzenie bólu, zmniejszenie sztywności stawów i usunięcie ucisku narządu, który może być spowodowany chorobą. W tym artykule podsumowujemy to zaburzenie reumatologiczne.
Co to jest choroba Forestiera?
La Choroba Forestiera ou Choroba Forestiera i Rotèsa-Querola to patologia stawów, która dotyka szczególnie odcinka szyjnego i lędźwiowego. Znany jest również pod innymi nazwami, nphiperostoza kręgowy otulający, L "hiperostoza kręgowy zesztywniać i melorheostoza kręgowy. W języku angielskim mówimy o Rozlana idiopatyczna hiperostoza szkieletu (DISH).
W przeciwieństwie do większości artretyzmu choroba Forestiera nie powoduje stanu zapalnego. Tłumaczy się na zwapnienie więzadeł i tkanki łącznej które tworzą stawy. Zjawisko to prowadzi do powstania mostki kostne pomiędzy kręgi co następnie ograniczy ruchy kręgosłup.
Zwapnieniu mogą podlegać również inne części ciała: łokcie, kolana i pięty. W obrębie tych stawów choroba objawia się jako powstawanie narośli ou kolce kostne w miejscach, gdzie ścięgna i więzadła łączą się z kośćmi.
Jakie są przyczyny?
Do tej pory nadal nie znamy tzw prawdziwe przyczyny choroby Forestiera. Naukowcy stawiają tylko kilka hipotez na temat tego, jakie mogą być czynniki sprzyjające jego rozwojowi.
Badania nad chorobą wykazały, że częstość jej występowania jest związana z wiekiem. Dotyka głównie osoby w wieku ponad 60 lat. Wśród chorych, mężczyźni są liczniejsze niż kobiety.
Stwierdzono również, że u osób, u których zdiagnozowano chorobę Foresta, wielu cierpi na nią cukrzyca. Diabetycy stanowią od 25 do 50% pacjentów.
Stwierdzono również inne czynniki ryzyka, takie jak:
- otyłość ;
- hiperurykemia : wysoki poziom kwasu moczowego w organizmie;
- choroba zwyrodnieniowa stawów plecy ;
- stężenie w nadmiar witaminy A w ciele.
Hipotezy potwierdzają również, że choroba może mieć pochodzenia genetycznego i etnicznego. Według otrzymanych informacji dotyka około 15 do 25% populacji Ameryki Północnej w wieku powyżej 50 lat. Z drugiej strony częstość występowania jest niższa wśród innych plemion.
Jakie są objawy ?
We wczesnych stadiach swojego rozwoju, tzw Choroba Forestiera może przebiegać bezobjawowo lub wykazywać jedynie łagodne objawy sztywności i bólu szyi i pleców. Wielu myli je z prostymi dolegliwościami związanymi ze starzeniem się.
Z biegiem czasu objawy będą pojawiać się częściej. Sztywność jest wyzwalana szczególnie rano po przebudzeniu lub po dłuższej pozycji. W zależności od pacjenta ból pleców może stać się przewlekły lub występować sporadycznie.
Towarzyszącym tym objawom zmniejsza się również zakres ruchu pleców. Może to prowadzić do niepełnosprawności, zwłaszcza u pacjentów, których praca wymaga wysiłku fizycznego.
Kiedy kolce kostne zdołają wpłynąć na pobliskie narządy,hiperostoza kręgowy pogarsza się i pojawiają się różne komplikacje.
Na przykład możliwe jest, że w miarę rozwoju kolce powodują zwężenie kanału kręgowego (kanał lędźwiowy ou szyjny wąski) prowadzący do ucisk na korzenie nerwowe (radikulopatia). Prowadzi to do Rwa kulszowa lub neuralgia szyjno-ramienna. Pacjent staje się również bardziej podatny na osłabienie mięśni i powtarzające się bóle rąk i nóg.
Si la kompresja wpływa na przełyk, pacjent może mieć trudności z połykaniem pokarmów i płynów. Mówimy o dysfagii.
Bardziej niebezpieczny jest tzw ucisk w górnych drogach oddechowych jak gardło, krtań czy tchawica. W takim przypadku mogą pojawić się problemy z oddychaniem, takie jak głośny oddech i bezdech senny. Ponadto pacjent staje się bardziej podatny na nieprawidłowe kierowanie śliny do dróg oddechowych.
Ryzyko złamania kręgów wzrasta również u pacjentów z chorobą Forestiera.
Należy podkreślić, że powikłania występują bardzo rzadko. Aby jednak ograniczyć szkodliwe skutki dla zdrowia, lepiej szybko skonsultować się z lekarzem, gdy tylko pojawią się niepokojące objawy.
Jak postawić diagnozę choroby Forestiera?
Ogólnie rzecz biorąc, diagnoza zawsze rozpoczyna się od badania klinicznego. Lekarz ocenia dolegliwości bólowe pacjenta i przeprowadza szereg badań, aby wykluczyć inne możliwe przyczyny bólu pleców.
Aby potwierdzić, że jest to rzeczywiście choroba Forestiera, konieczne jest przeprowadzenie badania obrazowe. Najczęściej stosuje się zdjęcia rentgenowskie kręgosłupa lub klatki piersiowej.
Wynik jest pozytywny dla istnienia następujących znaków:
- mostki kostne na kilku kręgach (więcej niż 4);
- brak uszkodzeń krążki międzykręgowe : zmiany zwykle wskazują na inne choroby;
- stawy kręgosłupa nie do końca zespawane.
W przypadku podejrzenia lub oczywistych objawów powikłań lekarz może przepisać a skan lub MRI (Obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego). Badania te są niezbędne, aby lepiej ocenić rozległość zmian i ustalić odpowiednią pielęgnację.
Istnieje jednak niewielka wada badań obrazowych. Nie pozwalają na wizualizację charakterystycznych objawów we wczesnych stadiach choroby.
Des badania krwi może być również używany do wyszukiwania oznak stanu zapalnego. W szczególności obejmują one pomiary tempa Białko C-reaktywne (CRP) oraz szybkość sedymentacji erytrocytów (ERS).
Ponadto poziomy elektrolitów i poziom hormonu wzrostu również podlegają ocenie.
Wyniki tych badań muszą jednak być prawidłowe w kontekście choroby Forestiera.
Jak leczy się chorobę Forestiera?
Ponieważ dokładne przyczyny choroby Forestiera są nadal słabo poznane, nie ma specyficznego leczenia, które mogłoby ją wyleczyć. Ponadto w większości przypadków okazuje się, że pacjenci dobrze znoszą objawy.
Proponowane przez lekarza zabiegi mają głównie charakter objawowy. Mają one na celu zmniejszenie bólu, zmniejszenie sztywności i poprawę ruchomości w chorych stawach.
W obliczu bolesnych objawów często zaleca się przyjmowanie leków przeciwbólowych (paracetamol) lub niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ). Alternatywą są zastrzyki z kortykosteroidów.
Ponadto, aby leczyć sztywność i poprawić zdolności fizyczne pacjenta, specjaliści od ruchu mogą interweniować. Może to być fizjoterapeuta, terapeuty zajęciowego lub osteopaty.
W ciężkich przypadkach, takich jak ucisk przewodu pokarmowego, dróg oddechowych lub nerwów rdzeniowych, a interwencja chirurgiczna może być potrzebne do usunięcia ostrogi kostnej atakującej narządy. Ta operacja nazywa się operacją dekompresyjną.
Aby zapobiec dodaniu innych nieprzyjemnych objawów do objawówhiperostoza kręgowykonieczne jest również leczenie czynników ryzyka. W tym celu lekarz przepisuje typowe leczenie w zależności od sytuacji pacjenta:
- leczenie cukrzycy dla diabetyków;
- program kontroli wagi dla osób otyłych;
- leczenie hiperurykemii.
Przy odpowiednim leczeniu tzw Choroba Forestiera może mieć dobre rokowania. Leczenie nie może jeszcze całkowicie wyleczyć choroby, ale pozwala na normalne życie z mniejszym bólem i trudnościami w poruszaniu się. Aby zapewnić lepszą opiekę, najlepiej zawsze skonsultować się z lekarzem.
referencje
https://rheuminfo.com/fr/maladies/hyperostose-squelettique-idiopathique-diffuse/
Nazywam się Arotoky i studiuję medycynę ludzką. Redaktor stron internetowych od ponad 5 lat, obecnie skupiam się na tematyce zdrowia i dobrego samopoczucia. Mam głębokie przekonanie, że swoimi wartościowymi artykułami mogę pomóc wielu osobom w łagodzeniu dolegliwości i lepszym samopoczuciu. Moim celem jest dzielenie się moją wiedzą na temat zdrowia z ogółem społeczeństwa poprzez pisanie w Internecie.
