Artykuł sprawdzony i zatwierdzony przez dr Ibtissama Boukas, lekarz specjalizujący się w medycynie rodzinnej
Według danych, jeden na dwóch Francuzów cierpi obecnie na ból pleców. Zło, które nawet jeśli nie ma poważnych konsekwencji zdrowotnych, na co dzień może bardzo upośledzać. Oczywiście nie każdy ból pleców jest sobie równy. Rzeczywiście, niektóre mogą być mniej lub bardziej poważne, podczas gdy inne mogą być łagodne. Dotyczy to w szczególności zespół małego rozstroju międzykręgowego, lepiej znany pod akronimem DIM.
Ten artykuł zawiera więcej szczegółów na temat tego zespołu.
Przejdź bezpośrednio do interesującej Cię sekcji
Definicja
Koncepcja stworzona przez dr Roberta Maigne'aThe zespół małego rozstroju międzykręgowego odnosi się do wszelkich bólów pochodzenia kręgowego, o charakterze mechanicznym i odruchowym. W rzeczywistości nie jest to zmiana anatomiczna, ale zmiana międzywyrostkowa o niskim nasileniu lub zmiana stawu krążkowego. Rzeczywiście, zespół niewielkiego zaburzenia międzykręgowego może występować tylko na poziomie ruchomych elementów kręgosłupa lub segmentu ruchomego kręgów.
Innymi słowy, jego działanie jest na ogół skoncentrowane tylko na poziomie krążki międzykręgowe, stawów międzynasadowych oraz więzadeł i mięśni.
Dokładniej, zespół małego rozstroju międzykręgowego jest konsekwencją urazu tkanki miękkiej i/lub skręcenia mięśniowo-lędźwiowego. Aby lepiej zrozumieć tę koncepcję, należy pamiętać, że ludzkie ciało składa się z 33 kręgi połączonych ze sobą od części górnej do części dolnej, a mianowicie:
Jak wspomnieliśmy wcześniej, niewielkie zaburzenie międzykręgowe jest wynikiem łagodnej dysfunkcji na poziomie pionowego segmentu ruchomego. Obszar ten jest szczególnie obciążony, ponieważ jest bardzo mobilny.
W szczegółach, przyczyn wystąpienia zespołu drobnego zaburzenia międzykręgowego jest wiele. Poza stwierdzoną patologią, występuje w szczególności z powodu złego nawyku posturalnego. Rzeczywiście, zła pozycja siedząca w ciągu dnia lub zły sposób stania jest czynnikiem, który może sprzyjać bólowi pleców.
Wśród przyczyn drobnych zaburzeń międzykręgowych znajdujemy fałszywe ruchy, a nawet funkcjonalne przeciążenie lub uraz. Brak aktywności fizycznej, osłabienie mięśni, otyłość itp. to również czynniki, które mogą wywołać długotrwały DIM.
objawy
Zespół drobnych zaburzeń międzykręgowych charakteryzuje się serią ból rzutowany w związku z podrażnieniem nerwów rdzeniowych i zaburzeniami tylnego stawu międzykręgowego. Wśród objawów możemy wymienić:
Ból grzbietu w ramionach, który często występuje u szwaczek, maszynistek, informatyków, prasownic, a nawet pracowników taśmowych.
Ból w klatce piersiowej (ból przedsercowy), który może być szczególnie dokuczliwy podczas głębokiego wdechu.
Bóle rzekomo-trzewne brzucha, urologiczne lub ginekologiczne.
W większości przypadków zespół drobnych zaburzeń międzykręgowych pozostaje nierozpoznany przez wiele lat. W rzeczywistości diagnoza jest często trudna do postawienia, ponieważ objawy kliniczne są bardzo trudne do zinterpretowania. Do tego dochodzi mnogość i umiejscowienie różnych objawów oraz brak wiedzy na ten temat. Co więcej, opisywany przez pacjentów ból jest często przyczyną źle dostosowanej opieki medycznej, a nawet niepotrzebnych interwencji chirurgicznych.
Aby móc wykryć niewielkie schorzenie międzykręgowe, należy przeprowadzić badanie kliniczne, którego celem jest przede wszystkim ustalenie przyczyny bólu. Zwykle jest to ręczne badanie palpacyjne.
Zasadniczo ból jest wykrywany przez badanie palpacyjne i ściskanie mięśnia czworobocznego, a dokładniej na poziomie kąta łopatki i międzyłopatkowego D5-D6. To badanie palpacyjne umożliwia ocenę ruchomości odcinka szyjnego kręgosłupa według diagramu gwiazdy Maigne'a.
Następnie zgięcie, wyprost, obrót w prawo, obrót w lewo, pochylenie w prawo i pochylenie w lewo są również wykorzystywane do sprawdzenia różnych ruchów na poziomie odcinka szyjnego kręgosłupa.
Ostatecznie diagnoza przechodzi przez odleżynę grzbietową, która pozwala na badanie palpacyjne odcinka szyjnego kręgosłupa. Ma to na celu ustalenie, czy występuje ból na poziomie C4-C5 i C5-C6 lub C6-C7.
Manewry stosowane przez lekarza
Konkretnie, lekarz opiera się na 3 manewrach, aby potwierdzić łagodny, mechaniczny charakter bólu, a przede wszystkim określić obecność lub brak zmian zwyrodnieniowych:
Manewr ten polega na wywieraniu powolnego nacisku na kręgi w celu wywołania głębokiego bólu lub zwiększenia bólu pierwotnie powodowanego na poziomie cierpiącej podłogi.
Tarcie uciskowe na stawach tylnych
Dzięki planowemu ruchowi wymuszonej rotacji w prawo, a następnie w lewo na kręgu, manewr ten ma na celu wywarcie nacisku na kolczastą część badanego obszaru w celu precyzyjnego wskazania zalecanej manipulacji.
Ucisk na więzadło międzykolcowe
Dla informacji, więzadło międzykolcowe jest bardzo wrażliwe na nacisk w porównaniu z innymi. Ucisk w tym obszarze ma zatem na celu wykrycie niestabilności kręgów lub tak zwanej hipermobilności.
Równolegle z tym badaniem palpacyjnym można również przeprowadzić diagnostykę różnicową w celu ustalenia, czy ból nie jest związany z neuralgia szyjno-ramienna lub stawowa lub okołostawowa patologia barku.
Wreszcie, w celu potwierdzenia lub pogłębienia diagnozy, mogą być również zalecane dodatkowe badania, takie jak zdjęcie rentgenowskie lub MRI (rezonans magnetyczny). Mają one na celu podkreślenie zmian zwyrodnieniowych lub ich wykluczenie.
Traitement
Jeśli niewielkie zaburzenie międzykręgowe nie powoduje bólu na tyle silnego, aby wpływać na codzienne życie, ważne jest, aby wiedzieć, że nieleczona IMD może powodować występ dysku (lub innej dyskopatii), zwłaszcza podczas wysiłku fizycznego. Dlatego ważne jest, aby nie lekceważyć tego.
Szczegółowo, zarządzanie bólem może opierać się w szczególności na manipulacji kręgosłupa. Musi to bezwzględnie przeprowadzić lekarz posiadający dyplom z medycyny manualnej lub inny specjalista (fizjoterapeuta, osteopata, kręgarz itp.) po pełnej przedmanipulacyjnej ocenie klinicznej i ugruntowanej diagnozie.
Z reguły objawy mogą ustąpić bardzo szybko dzięki pracy na zajętych kręgach. Zdarza się nawet, że do całkowitego wyleczenia wystarczy jedna sesja. Niemniej jednak u niektórych pacjentów konieczne mogą być od 2 do 3 lub więcej sesji, zanim odczuje się znaczną ulgę. Uważaj jednak, nieodpowiednie manipulacje mogą zaostrzyć ból.
Do tych zabiegów manipulacji kręgosłupa można również dodać program rehabilitacji. Polega to na ogół na masażach rozkurczowych, kinezyterapii (fizjoterapii) oraz delikatnym rozciąganiu osiowym i wzmacnianiu mięśni szyi. Głównym celem tego programu rehabilitacyjnego jest korygowanie postawy ciała, szczególnie podczas siedzenia oraz odciążenie kręgosłupa.
Jeśli spodobał Ci się artykuł, udostępnij go w swoich sieciach społecznościowych (Facebook i inne, klikając w poniższy link). Dzięki temu Twoi krewni i przyjaciele cierpiący na to samo schorzenie będą mogli skorzystać z porady i wsparcia.
