Artykuł sprawdzony i zatwierdzony przez dr Ibtissama Boukas, lekarz specjalizujący się w medycynie rodzinnej
La znieczulenie rdzeniowe jest jednym z rodzaje znieczulenia powszechnie stosowane w operacjach dolnych partii ciała. Ze względu na swoją prostotę jest korzystny w porównaniu z innymi znieczuleniami. Jest infratoksyczny ze względu na minimalną dawkę wstrzyknięcia. Ma jednak ograniczenia, zwłaszcza jeśli chodzi o powikłania. Odkryj w tym artykule więcej informacji na temat znieczulenie rdzeniowe : definicja, wskazania i przeciwwskazania, procedury postępowania, zagrożenia i powikłania.
Przejdź bezpośrednio do interesującej Cię sekcji
Definicja znieczulenia podpajęczynówkowego
La znieczulenie rdzeniowe ou znieczulenie rdzeniowe jest techniką znieczulenie miejscowe i regionalne ogólnie przeznaczone dla dolna część ciała.
Składa się ona z przebicie na poziomie dolnej części pleców między dwoma kręgi lędźwiowego i osiągnąć zastrzyk substancji znieczulającej w płynie otaczającym rdzeń kręgowy : the Liquidemózgowo-rdzeniowy (lub CSF).
Aby dotrzeć do płynu mózgowo-rdzeniowego, wymagane jest znieczulenie podpajęczynówkowe przekroczyć oponę twardą (jednej z opon mózgowych lub błon ośrodkowego układu nerwowego) przez wstrzyknięcie dokanałowo. To znaczy przez podział przestrzeni międzykręgowej kręgosłup lędźwiowy, w kontakcie z ostatnimi korzeniami nerwu rdzeniowego.
La znieczulenie rdzeniowe jest świetną opcją ze względu na swoje zalety. W rzeczywistości działa szybciej. Jest to znieczulenie pełniejsze, chociaż stosowana dawka środka znieczulającego jest mniejsza.
Ponadto ma pierwszeństwo przed zachowaniem czujności i zapewnianym bezpieczeństwem (w trakcie i po operacji), jeśli procedury są przestrzegane prawidłowo. Znieczulenie podpajęczynówkowe można również wykonać w niepewnych warunkach.
Wskazania do tego znieczulenia lokoregionalnego
La znieczulenie rdzeniowe jest wskazany głównie dla pacjentów, którzy muszą przejść operację dolnych partii ciała.
Operacje kończyn dolnych
W przypadku operacji ortopedycznych i naczyniowych.
Podpępkowa operacja brzucha
W tym przypadku znieczulenie rdzeniowe czasami trzeba łączyć ze znieczuleniem ogólnym. Najczęstsze wskazania to:
la chirurgia ścian (leczenie przepuklin i wytrzewień) i operacja okrężnicy (kolostomia);
la chirurgia położnicza (cesarskie cięcie, ciąża pozamaciczna) oraz operacja na genitalia (histerektomia, salpingektomia, torbiele jajników);
la chirurgia urologiczna (prostatektomia wysoka i niska, operacja pęcherza lub moczowodu);
les operacje wisceralne (operacja okrężnicy…) i operacje proktologiczne (szczeliny odbytu i leczenie hemoroidów).
U kogo można wykonać znieczulenie podpajęczynówkowe?
Osoby kierowane do znieczulenia podpajęczynówkowego to pacjenci, u których występują czynniki ryzyka, szczególnie w przypadku znieczulenia ogólnego. Należą do nich osoby, które mają pewne patologie, takie jak:
historia serca;
choroby układu oddechowego;
patologie nerek (niewydolność nerek itp.);
choroba wątroby;
problemy metaboliczne (jak w przypadku cukrzycy…)
Przeciwwskazania do znieczulenia rdzeniowego
Chociaż znieczulenie rdzeniowe ma wiele zalet, ma też przeciwwskazania. Mogą one być bezwzględne lub względne.
Bezwzględne przeciwwskazania
La znieczulenie rdzeniowe jest całkowicie zakazane w następujących przypadkach:
nieskorygowana hipowolemia;
zaburzenia krzepnięcia krwi;
posocznica lub ciężki stan zapalny w miejscu nakłucia;
odmowa pacjenta.
Względne przeciwwskazania
Według osób, znieczulenie rdzeniowe jest przeciwwskazany w przypadku:
wady rozwojowe kręgosłupa, historia Rwa kulszowa lub ból krzyża;
zespoły gorączkowe;
zbyt młodych osób (ze względu na duże ryzyko wystąpienia bólów głowy po nakłuciu).
Jak wykonuje się znieczulenie podpajęczynówkowe?
Procedury obejmują przygotowanie i osiągnięcie de znieczulenie rdzeniowe właściwy. Muszą być wykonywane w spokojnej atmosferze, aby nie denerwować pacjenta.
Przygotowanie
Konsultacja
Une konsultacja jest niezbędna, gdy tylko rozważane jest znieczulenie podpajęczynówkowe. Pozwala na zadawanie wskazań w zależności od stanu pacjenta, jego historii medycznej, wieku itp.
To właśnie podczas tej konsultacji lekarz przeprowadza różne egzaminy (na przykład stanu skóry pacjenta).
Ma również na celu uzyskanie zgody pacjenta, który musi być wcześniej poinformowany o ryzyku i powikłaniach oraz zaletach znieczulenie rdzeniowe.
Lek do przedwstępnego leczenia
La Premedykacja polega na podaniu atropiny i diazepamu bezpośrednio dożylnie. Ten krok jest pomocny w zapobieganiu ewentualnemu dyskomfortowi lub problemom związanym z przywspółczulnym układem nerwowym.
Przygotowanie materiałów
Polega na sterylizacji materiałów niezbędnych do wykonania znieczulenie rdzeniowe. Znajdujemy przede wszystkim:
spersonalizować Cienka igła 25 G (średnica 0,5 mm) lub 22G (0,8 mm) skos ołówkowy;
un wprowadzający, dwie 5 ml strzykawki et dwie igły podskórne (aby wziąć leki i zrobić miejscowe znieczulenie skóry).
Niezbędne jest również obłożenie, kompresy, kubek (na środek antyseptyczny), para rękawiczek i opatrunek okluzyjny.
Przygotowywanie leków znieczulających i resuscytacyjnych
Anestezjolog przygotowuje leki znieczulające i resuscytacyjne. Są one dobierane i przygotowywane w dawce i stężeniu zmieniającym się w zależności od stanu pacjenta i jego historii medycznej.
Główne substancje znieczulające używane do znieczulenie rdzeniowe są tam lidokaina i bupiwakaina.
W przypadku resuscytacji ratunkowej podaje się leki, takie jak substancje morfinowe (fentanyl, sufentanyl itp.).
Czasami wstrzykiwane są również adiuwanty: adrenalina, efedryna itp.
Przygotowanie pacjenta
La przygotowanie pacjenta do zabiegu opiera się na badaniu jego parametrów: tętna, ciśnienia krwi, temperatury ciała.
Zakłada się dobrej jakości cewnik żylny, następnie wstrzykuje się od 500 do 1000 ml krystaloidów (surowicy fizjologicznej lub mleczanu Ringera).
Wykonywanie znieczulenia
Po przygotowaniu możesz przejść do znieczulenie rdzeniowe. Najpierw, my zainstalować pacjenta aby miał zaokrąglony tył (siedzieć ze zgiętymi przedramionami, opierając się np. o uda).
Wtedy my wybiera punkt nakłucia łatwe do zszycia i robimy punkt orientacyjny śledząc kontury procesy kolczaste i poziomą linią.
Wszystko procedury te przeprowadzane są z zachowaniem zasad aseptyki. Chirurg musi być wyposażony w czepek, maskę i sterylne rękawiczki. Niezbędne jest również chirurgiczne mycie rąk.
Dezynfekowane będą również całe plecy operowanego pacjenta. Polega na umyciu wodą z mydłem, a następnie nałożeniu ruchem spiralnym (od punktu nakłucia na zewnątrz) środka antyseptycznego lub dezynfekującego (takiego jak alkohol).
Potem jeden znieczulenie miejscowe na 1 ml lidokainy wstrzykuje się np. w celu złagodzenia bólu podczas zabiegu nakłucie lędźwiowe.
Realizacja tego przebicie odbywa się w dwóch etapach.
Igłę wprowadza się przez introduktor i posuwa się naprzód aż do napotkania oporu odpowiadającego oponie twardej (głębokość od 3 do 6 cm), przy jednoczesnym unikaniu kontaktu z kością.
Trzpień jest usuwany i wcześniej obserwuje się klarowny refluks kropel płynu mózgowo-rdzeniowego powoli wstrzykiwać znieczulenie miejscowe (1 ml co 3 sekundy). Należy uważać, aby igła była nieruchoma i miała dobrą pozycję.
Na koniec pacjent układany jest w pozycji leżącej.
Monitorowanie po znieczuleniu
Monitoring odbywa się podczas montażu bloku, w trakcie i po zakończeniu eksploatacji.
Polega na ocenie:
uczucia pacjenta;
blok sensoryczny;
blok silnika;
oddechowy;
świadomość ;
rośliny strączkowe;
ciśnienie krwi.
Monitorowanie powinno być częste, aż do całkowitego wyzdrowienia pacjenta. Są one niezbędne w celu ograniczenia ryzyka i powikłań.
Zagrożenia i komplikacje
Podczas nakłucia, istnieje duże ryzyko dyskomfort nerwu błędnego. Jednak całkiem możliwe jest uniknięcie tego poprzez przyjęcie bocznej pozycji odleżynowej i zastosowanie premedykacji.
Wykonanie odcisków ucha jest konieczne, abyśmy mogli stworzyć Twoje monitory awarie jak i wypadki może również wystąpić (przykład: przebicie naczynia).
Podczas instalacji bloku, w przypadku blokady, która jest zbyt rozległa, ryzyko i powikłania neurologiczny, krążeniowo-oddechowy i pokarmowy mogą się zaprezentować. Mogą one powodować działania niepożądane, takie jak niskie ciśnienie krwi, bradykardia, senność, trudności w oddychaniu i senność.
Później, mogą wystąpić bóle głowy, zatrzymanie moczu, paraliż, posocznica i inne powikłania neurologiczne.
Jednak te zagrożenia i powikłania można leczyć i unikać ich poprzez ścisłe przestrzeganie procedur i protokołów znieczulenia rdzeniowego.
Arotoki R.( Student medycyny i autor stron internetowych )
Nazywam się Arotoky i studiuję medycynę ludzką. Redaktor stron internetowych od ponad 5 lat, obecnie skupiam się na tematyce zdrowia i dobrego samopoczucia. Mam głębokie przekonanie, że swoimi wartościowymi artykułami mogę pomóc wielu osobom w łagodzeniu dolegliwości i lepszym samopoczuciu. Moim celem jest dzielenie się moją wiedzą na temat zdrowia z ogółem społeczeństwa poprzez pisanie w Internecie.
